Maandag 08 mei 2023
Dag 1: Vertrek, overtocht vanuit Calais, Canterbury, hotel in Norwich
Met 59 leden van de KBO’s van HDL waren we gereed om op reis te gaan naar Engeland; 38 uit Dinther, 19 uit Heeswijk en 2 uit Loosbroek.
Verschillende reizigers verzamelden zich al heel bijtijds op Plein 1969 in Heeswijk-Dinther. Zij zagen royaal op tijd de touringcar van Brabant Expres – bestuurd door opstapchauffeur Elbert – voorrijden. De koffers werden door de chauffeur in de bagageruimte geplaatst. Ook van de laatst gearriveerde deelnemers die om 5.25 uur wakker werden, maar het toch presteerden om 10 minuten daarna aanwezig te zijn. Toen iedereen in de bus zat werd voor de zekerheid gecontroleerd of allen ook echt hun paspoort konden laten zien. Rond 5.45 uur was iedereen reisvaardig en vertrok het gezelschap uitgezwaaid door Theo Jacobs de voorzitter van KBO-Dinther. Erg leuk.
Elbert heette ons welkom en legde uit dat hij – om te voldoen aan de rijtijden – als opstapchauffeur het allereerste deel van de reis zou uitvoeren om in de buurt van Antwerpen van plaats te wisselen met de chauffeur/reisleider van de reis naar Engeland. Aldus geschiedde. Frans van Gils, een chauffeur die wij al jaren kennen, kon plaats nemen achter het stuur.
Bij Antwerpen was het wel druk, maar de ochtendspits viel mee. Voor ons zeker, omdat regelmatig gekozen kon worden voor de aparte bus/taxi banen.
Zo vervolgden we de weg richting Calais voor de overtocht met de veerboot. Onderweg werden we door Frans tijdens een korte stop getrakteerd op koffie/thee met iets lekkers.
Net ten noorden van Calais zagen we het grote terrein, waar eerder een vluchtelingenkamp met geïmproviseerde tenten was. De mensen leefden er onder erbarmelijke omstandigheden, maar wilden toch hun kans grijpen om naar Engeland te gaan. Hoge hekken en muren schermen nu het ontruimde kale terrein af.
In Calais maakten we een grondige ‘ouderwetse’ grenscontrole mee. Al onze paspoorten werden verzameld en door de douane gescand. Toen we de paspoorten eenmaal terug hadden kregen we een paspoortcontrole door de Franse douane en vervolgens mochten we aansluiten in een lange rij om onze paspoorten te laten controleren door de Engelse douane. Ondertussen werd de bus geïnspecteerd met camera’s en drugshonden.
Daarna konden we met de bus aan boord van de veerboot van DFDS Seaways. We stapten uit om met lift of trap naar boven te gaan om de veerboot te verkennen. Tegen inlevering van de verstrekte bon konden we een maaltijd te gebruiken. Het typisch Engelse Fish & Chips vond gretig aftrek.
Na een rustige overtocht van anderhalf uur kwamen we aan in Folkestone/Dover. Net als bij het oprijden van de boot verliep het afrijden heel ontspannen. En toen … toen waren we echt in Engeland.
De eerste stad, waarmee we kennis maakten, was het mooie middeleeuwse Canterbury. Vanaf de busparkeerplaats konden we wandelend langs de rivier de Stour naar het stadscentrum, waarvan de kathedraal, die in de steigers stond, feitelijk het middelpunt is. De mensen waaierden een beetje uit om het centrum met o.a. de typische oude vakwerkhuizen een beetje te verkennen of om een terrasje te pikken.
Na de korte kennismaking met Canterbury reden we naar het noorden. Vanuit de bus konden we nu, en ook later in de week, heel veel moois zien. Vanuit onze hoge zitplaatsen konden we over de kenmerkende heggen en perceelafscheidingen heen kijken. Onderweg zagen we het oranjegeel van de ‘gorse’ (gaspeldoorn / wilde brem), dat mooi contrasteert met het frisgroene landschap. Wat we ook zagen waren varkens die het hele jaar buiten leven in wat de chauffeur gekscherend ‘varkenscampings’ noemde, omdat de dieren kunnen schuilen in kleine, mobiele ‘varkenshotelletjes’ waar ze alle ruimte hebben voor hun natuurlijk gedrag.
Tegen de avond arriveerden we in Norwich, de hoofdstad van het graafschap Norfolk. Op vier kilometer van het centrum konden we bij hotel Holiday Inn Norwich inchecken voor vier nachten. Al snel konden we aan tafel voor een uitstekend driegangendiner met fish en chips. Per tafel werd een keuzelijst uitgereikt voor het diner de andere dag, met een keuze uit drie voorgerechten, drie hoofdgerechten en drie nagerechten. Na het diner had niemand de behoefte om nog langer beneden bij de bar te vertoeven. Iedereen ging naar de fijne hotelkamers met goede bedden om lekker uit te rusten na een lange reisdag.
Dinsdag 09 mei 2023
Dag 2: Bure Valley Railway & Boottocht Norfolk Broads National Park
Deze dag was er geen lange bustocht. We bleven in het graafschap Norfolk. Na het ontbijt vertrokken we vanaf ons hotel in noordoostelijke richting naar het district Broadland. Via een mooie route arriveerden we bij Station Aylsham voor een tocht met de stoomtrein van Bure Valley Railway. We stapten in op wagons van een trein van de zogenaamde ‘narrow gauge heritage railway’ (= smalspoor erfgoed spoorlijn). Het was een kleine stoomtrein die ons over een smalspoor door een prachtige omgeving met o.a. de gele koolzaadvelden vervoerde. De tocht ging van Aylsham Station naar Wroxham Station.
Op het station van Wroxham stond Frans al weer gereed om ons naar het centrum van Wroxham te brengen. Hier konden we op ons gemak rondkijken, een bezoekje brengen aan een van de vele barretjes of restaurantjes. Sommigen gingen ook nog even wat winkelen in bijv. het befaamde Roys shoppingcenter. Hier zagen we voor de eerste keer schoolkinderen in uniform. Het schooluniform was oorspronkelijk bedoeld om het verschil tussen rijke en arme kinderen kleiner te maken en bestaat in Engeland al sinds de 16e eeuw.
Daarna gingen we naar de haven bij de Wroxham Bridge, waar een boot voor ons aangemeerd lag. Hier gingen we aan boord voor een tocht van twee uur door de Norfolk Broads, een onderdeel van Nationaal park The Broads. In het Engels kregen we uitleg over deze regio bestaande uit waterwegen, moerassen, kanalen en laagland. Het was een heel fraaie tocht. Naast de natuur was er ook aandacht voor huizen met rieten daken die ingevolge het oude bijgeloof speciaal zo gedekt waren dat heksen er niet konden landen. Vandaag en ook de overige dagen zagen we natuurlijk ook de typische schoorstenen uit de tijd dat er in iedere ruimte van de huizen een kolenkachel met een eigen stookkanaal gebruikt werd.
Aanvankelijk was het weer goed te noemen en konden velen op het dek zitten. Halverwege de vaartocht kregen we helaas toch nog met regen te maken en ging iedereen overdekt zitten.
Na deze heerlijke ontspannen dag reden we terug naar het hotel voor het diner. Omdat iedereen nog voldoende fit was, werd er volop gekaart (bridge, boerenbridge en rikken), gebuurt en geborreld. Het was een heel gezellige avond.
Woensdag 10 mei 2023
Dag 3: Cambridge, the University, Kings College en Evensong in St Edmundsbury Cathedral
Deze dag kenmerkte zich door een wat steviger programma dan de dag ervoor.
Na het ontbijt je gingen we bijtijds op weg voor een bezoek aan Cambridge in het graafschap Cambridgeshire.
Onder leiding van een fantastische Nederlandstalige gids maakten we een bustour door Cambridge. Wij zagen en hoorden veel over de 31 colleges van de Universiteit van Cambridge. Ook The Boat Race, een traditionele roeiwedstrijd tussen de ploegen van de universiteiten van Cambridge en Oxford kwam aan bod. We brachten ook een kort bezoek aan het Cambridge American Cemetery and Memorial. Dat is een Amerikaanse militaire begraafplaats dicht bij het dorp Madingley. In het dorpje zagen we ook Madingley Hall waar Edward (zoon van koningin Victoria en de toekomstige koning Edward VII) woonde toen hij student was aan de Universiteit van Cambridge.
Na de bustour maakten we een stadswandeling verdeeld in drie groepjes met een Nederlandstalige en twee Engelstalige gidsen.
Fietsen zagen we tot dit moment niet veel in Engeland. Wel in Cambridge waar fietsen voor de studenten het populairste vervoermiddel zijn, omdat zij er geen auto mogen gebruiken.
Rond lunchtijd waren we vrij voor een hapje/drankje.
Daarna werden we verwacht in de King’s College Chapel. Dat is de kapel van King’s College, een onderdeel van de Universiteit van Cambridge. Het is een van de mooiste voorbeelden van de Britse gotische architectuur genaamd Perpendicular Gothic (= Loodrecht Gotisch). Daarbij viel het zeer decoratief waaiergewelf op en de 26 grote vensters verfraaid met gebrandschilderd glas. Eerder onderweg zagen we al dat de Engelsen een voorliefde hebben voor hazewindhonden, maar hier zagen we ze afgebeeld op de vensters. Heel opvallend was het doksaal dat het schip van het koor scheidt en beschreven wordt als “het meest exquise voorbeeld van nog aanwezige Italiaanse decoratie in Engeland”. En we zagen er het prachtige 17e-eeuwse schilderij Adoration of the Magi (Aanbidding der Wijzen) van Peter Paul Rubens.
Sommige mensen wandelden nog even in de mooie omgeving en iedereen – behoudens een echtpaar dat een kwartier te laat langs de ander kant terugkwam – was weer tijdig in de bus.
Na ons bezoek aan Cambridge reden we naar St Edmundsbury Cathedral om er een Choral Evensong bij te wonen. Deze typisch Anglicaanse kerkdienst, gericht op het zingen van psalmen en andere Bijbelse lofzangen, konden we gezeten bij het koor meemaken. Wij werden er als groep uit de nabijheid van Eindhoven speciaal welkom geheten. Bijzonder was ook dat er een groep pelgrims aanwezig was. Het koor zong ingetogen en loepzuiver. Het was heel bijzonder dit mee te mogen maken.
Toen was het echt tijd voor de terugreis naar het hotel voor het diner. De avond werd weer ingevuld met het samen gezellig kaarten, buurten en borrelen.
Donderdag 11 mei 2023
Dag 4: Christchurch Mansion in Ipswich, Colchester Castle en Norwich Cathedral
We begonnen onze dag met het ontbijt in ons hotel.
Er was in de bus al eerder gehint op een mogelijke reis volgend jaar naar Schotland. Toen wij
na het ontbijt instapten werd het dragen van een geruite broek door een persoon in het gezelschap duidelijk een handvat om verder in te gaan op de mogelijkheid Schotland in het reisprogramma op te nemen.
We reden in zuidelijke richting naar Ipswich, een leuke stad in het graafschap Suffolk aan de monding van de rivier de Orwell. Daar brachten we een bezoek aan het Christchurch Mansion, een landhuis in Tudor stijl, gelegen in het grote Christchurch Park. Binnen was heel veel te zien. Bijvoorbeeld wandkleden, een ingerichte slaapkamer, allerlei historische muziekinstrumenten, porselein en veel kunstwerken.
Nadien zouden we om even vrij te zijn een bezoekje brengen aan Ipswich Waterfront. Flinke regen gooide echter roet in het eten. Gelukkig had Frans een betere optie voor ogen. Wij kregen vanuit de bus zicht op de haven Ipswich Waterfront.
Toen vervolgden we onze weg naar Colchester, waar het gelukkig weer droog was. Wij hadden daar voldoende vrije tijd en genoten van het mooi historisch centrum, waar van alles te beleven viel. Hier bezochten we het kasteel van Colchester, dat in opdracht van Willem de Veroveraar in de 11e eeuw werd gebouwd op de fundamenten van een Romeinse tempel.
Ondanks de misverstanden bij de receptie van het museum, konden onze mensen al snel het museum in. Daar waren o.a. diverse kunstwerken, munten en penningen te zien. De archeologische collecties, die 2500 jaar geschiedenis beslaan, waren prachtig tentoongesteld. Een film over de geschiedenis van het kasteel werd op een schitterende wijze op de muur in de grootste ruimte getoond. Erg mooi en informatief. En … het was leuk te zien hoe de mensen ook nog op zoek gingen naar de gevangenis in de kelder.
In Norwich verraste Frans de belangstellenden onder ons. Voorafgaand aan het diner reed hij naar het centrum van Norwich. Daar konden we de kathedraal en de omgeving bezichtigen. De 96 meter hoge toren uit de 15e eeuw zagen we al van verre. Bij toeval mochten we hier nog de laatste zang van de Choral Evensong horen. De Romaanse kathedraal uit de 12e eeuw was – alleen al door de enorme lengte ervan – erg indrukwekkend. De aangrenzende kloostergangen gebouwd voor het klooster van de orde der benedictijnen – een unicum in Engeland omdat ze twee verdiepingen tellen – konden we niet ingaan maar gelukkig wel zien. Het bezoek aan de kathedraal was als een kers op de taart.
In het hotel en gingen we meteen aan tafel. De avond werd op de gebruikelijke wijze ingevuld met gezellig kaarten, buurten en borrelen. Daarna togen we naar onze kamers voor de laatste overnachting.
Vrijdag 12 mei 2023
Dag 5: Norwich, Dover, overtocht naar Calais, diner in Oude Abdij Lo en Heeswijk-Dinther
Na het ontbijt checkten we uit. Met een laatste blik op het hotel vertrokken wij om 9.00 uur voor een lange busreis huiswaarts. Onderweg maakten we nog een korte stop. Gelukkig werden de drie paspoorten die abusievelijk goed opgeborgen waren in de koffers daar snel gevonden.
Toen reden we weer verder richting Dover. We kwamen ten oosten van London over de Queen Elizabeth II brug, die de Theems overspant en enkel gebruikt wordt voor het verkeer in zuidelijke richting. We zagen deze brug al liggen toen we op de heenweg in noordelijke richting en gebruik maakten van de nabijgelegen Dartford Tunnel.
Naast havenstad is Dover ook bekend vanwege de spectaculaire witte krijtrotsen, de White Cliffs. Het plan was een nader bezoek aan het stadje zelf te brengen, maar terwijl we alle dagen ons programma om de buien heen hebben kunnen afwerken en we ook nooit nat zijn geworden, was de regen nu zo hevig dat Frans ons een sightseeing met de bus aanbood. Hij vertelde veel over het stadje en zijn bezienswaardigheden. Vooral ook over Dover Castle, het grootste kasteel in Engeland; gebouwd in de 12e eeuw met ondergrondse tunnels, die nog groter zijn dan complex dat we konden zien.
Na de rondrit in Dover reden we naar het terrein voor de oversteek naar Calais. De controle van alle paspoorten – die ook nu weer ingezameld moesten worden – nam de nodige tijd in beslag. Daarop volgde echter nog een extra controle. Er werden zes koffers uit de bagageruimte gehaald en de betreffende eigenaars moesten zich melden. Zowel de koffers als de eigenaars werden gescand. Zoals verwacht waren er geen problemen.
Daarna reed Frans op naar de plek waar hij zich zou moeten melden voor de overtocht van 14.30 uur, maar wat schetste zijn en onze verbazing: om onverklaarbare redenen konden we op de valreep nog aan boord voor de oversteek van 13.00 uur. Frans kreeg in de gauwigheid een niet-afgeteld stapeltje eetbonnen aangereikt. Bij het uitreiken bleken er te weinig te zijn, maar na enige wachttijd werden deze alsnog probleemloos op de veerboot verstrekt.
Er was behoorlijk veel deining. Op de veerboot waren niet alleen enkele mensen van onze groep, maar ook veel jongeren, zeeziek. Heel vervelend. Echter, na eenmaal de voet aan wal gezet te hebben na de oversteek naar Calais was iedereen weer beter.
Vervolgens maakten we in Lo-Reninge nabij Veurne een stop voor een afsluitend driegangendiner in de Oude Abdij Lo. Dat was anderhalf uur eerder dan oorspronkelijk was afgesproken vanwege de tijdwinst met de veerboot. Als extraatje werd de eerste consumptie bij het diner aangeboden door de KBO’s van Heeswijk-Dinther-Loosbroek.
Na het diner werd een kort woordje van dank gericht aan Frans vanwege zijn chauffeurskunst en zijn voortreffelijke begeleiding. Van zijn kant dankte Frans het aangenaam gezelschap en hij kon het ook niet laten om vooruit te kijken naar een volgende reis, bijvoorbeeld naar Schotland.
Vanwege de vervroegde overtocht kon Frans ons, eerder dan aanvankelijk was voorzien, om 22.00 uur op Plein 1969 in Heeswijk-Dinther laten uitstappen. Dat was voor Frans en voor ons heel fijn. Frans kon ons na een gezellige week met elkaar, binnen de toegestane rijtijden, echt thuis brengen. Het was het einde van een mooie reis, waarvan iedereen gelukkig gezond en wel terugkwam.
We namen afscheid van elkaar en ieder ging voldaan op huis aan.
Tot volgend jaar!
Misschien wel naar Schotland. Frans heeft er verschillende mensen wa